Произношение | марти́ни́кцу |
Начальная форма | мартиникец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | мартиникец | мартиникцы |
Рд. | мартиникца | мартиникцев |
Дт. | мартиникцу | мартиникцам |
Вн. | мартиникца | мартиникцев |
Тв. | мартиникцем | мартиникцами |
Пр. | мартиникце | мартиникцах |
мартиник — корень,
ц — суффикс,
у — окончание.