Произношение | перемара́й |
Начальная форма | перемарать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | повелительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перемараю | перемарал | |
жен. р. | перемарала | |||
Ты | муж. р. | перемараешь | перемарал | перемарай |
жен. р. | перемарала | |||
Он | перемарает | перемарал | ||
Она | перемарала | |||
Оно | перемарало | |||
Мы | перемараем | перемарали | ||
Вы | перемараете | перемарали | перемарайте | |
Они | перемарают | перемарали |
пере — приставка,
мар — корень,
а — суффикс,
й — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перемарать |
Прич. страд. прош. | перемаранный |
Прич. кр. страд. прош. | перемаран |
Прич. действ. прош. | перемаравший |
Дееприч. прош. | перемаравперемаравши |