Произношение | поразговори́ть |
Начальная форма | поразговорить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поразговорю | поразговорил | |
жен. р. | поразговорила | |||
Ты | муж. р. | поразговоришь | поразговорил | поразговори |
жен. р. | поразговорила | |||
Он | поразговорит | поразговорил | ||
Она | поразговорила | |||
Оно | поразговорило | |||
Мы | поразговорим | поразговорили | ||
Вы | поразговорите | поразговорили | поразговорите | |
Они | поразговорят | поразговорили |
по — приставка,
раз — приставка,
говор — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поразговорить |
Прич. страд. прош. | поразговоренный |
Прич. кр. страд. прош. | поразговорен |
Прич. действ. прош. | поразговоривший |
Дееприч. прош. | поразговоривпоразговорившипоразговоря |