Произношение | стасова́лось |
Начальная форма | стасоваться |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | стасуюсь | стасовался | |
жен. р. | стасовалась | |||
Ты | муж. р. | стасуешься | стасовался | стасуйся |
жен. р. | стасовалась | |||
Он | стасуется | стасовался | ||
Она | стасовалась | |||
Оно | стасовалось | |||
Мы | стасуемся | стасовались | ||
Вы | стасуетесь | стасовались | стасуйтесь | |
Они | стасуются | стасовались |
с — приставка,
тас — корень,
ова — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание,
сь — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | стасоваться |
Прич. действ. прош. | стасовавшийся |
Дееприч. прош. | стасовавшись |