Произношение | перекале́читься |
Начальная форма | перекалечиться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перекалечусь | перекалечился | |
жен. р. | перекалечилась | |||
Ты | муж. р. | перекалечишься | перекалечился | перекалечься |
жен. р. | перекалечилась | |||
Он | перекалечится | перекалечился | ||
Она | перекалечилась | |||
Оно | перекалечилось | |||
Мы | перекалечимся | перекалечились | ||
Вы | перекалечитесь | перекалечились | перекалечьтесь | |
Они | перекалечатся | перекалечились |
пере — приставка,
калеч — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перекалечиться |
Прич. действ. прош. | перекалечившийся |
Дееприч. прош. | перекалечасьперекалечившись |