СловоРул
Морфологический разбор
саранцу
имя существительное
Произношение
сара́нцу
Начальная форма
саранец
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «саранцу»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
саранец
саранцы
Рд.
саранца
саранцев
Дт.
саранцу
саранцам
Вн.
саранца
саранцев
Тв.
саранцем
саранцами
Пр.
саранце
саранцах
Морфемный разбор (по составу) существительного «саранцу»
саранц
у
саран
— корень
,
ц
— суффикс
,
у
— окончание
.