Произношение | пережа́луете |
Начальная форма | пережаловать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 2-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | пережалую | пережаловал | |
жен. р. | пережаловала | |||
Ты | муж. р. | пережалуешь | пережаловал | пережалуй |
жен. р. | пережаловала | |||
Он | пережалует | пережаловал | ||
Она | пережаловала | |||
Оно | пережаловало | |||
Мы | пережалуем | пережаловали | ||
Вы | пережалуете | пережаловали | пережалуйте | |
Они | пережалуют | пережаловали |
пере — приставка,
жалу — корень,
ете — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | пережаловать |
Прич. страд. прош. | пережалованный |
Прич. кр. страд. прош. | пережалован |
Прич. действ. прош. | пережаловавший |
Дееприч. прош. | пережаловавпережаловавши |