Произношение | фру́нзенцем |
Начальная форма | фрунзенец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | фрунзенец | фрунзенцы |
Рд. | фрунзенца | фрунзенцев |
Дт. | фрунзенцу | фрунзенцам |
Вн. | фрунзенца | фрунзенцев |
Тв. | фрунзенцем | фрунзенцами |
Пр. | фрунзенце | фрунзенцах |
фрунз — корень,
е — суффикс,
н — корень,
ц — суффикс,
ем — окончание.