Произношение | перечека́ним |
Начальная форма | перечеканить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перечеканю | перечеканил | |
жен. р. | перечеканила | |||
Ты | муж. р. | перечеканишь | перечеканил | перечекань |
жен. р. | перечеканила | |||
Он | перечеканит | перечеканил | ||
Она | перечеканила | |||
Оно | перечеканило | |||
Мы | перечеканим | перечеканили | ||
Вы | перечеканите | перечеканили | перечеканьте | |
Они | перечеканят | перечеканили |
пере — приставка,
чекан — корень,
им — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перечеканить |
Прич. страд. прош. | перечеканенный |
Прич. кр. страд. прош. | перечеканен |
Прич. действ. прош. | перечеканивший |
Дееприч. прош. | перечеканяперечеканивперечеканивши |