Произношение | расстре́лом |
Начальная форма | расстрел |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | расстрел | расстрелы |
Рд. | расстрела | расстрелов |
Дт. | расстрелу | расстрелам |
Вн. | расстрел | расстрелы |
Тв. | расстрелом | расстрелами |
Пр. | расстреле | расстрелах |
рас — приставка,
стрел — корень,
ом — окончание.