Произношение | мюнхга́узенами |
Начальная форма | мюнхгаузен |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | множественное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | мюнхгаузен | мюнхгаузены |
Рд. | мюнхгаузена | мюнхгаузенов |
Дт. | мюнхгаузену | мюнхгаузенам |
Вн. | мюнхгаузена | мюнхгаузенов |
Тв. | мюнхгаузеном | мюнхгаузенами |
Пр. | мюнхгаузене | мюнхгаузенах |
мюнхгаузен — корень,
ами — окончание.