Произношение | нама́нен |
Начальная форма | наманенный |
Форма | краткое |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
наман — корень,
ен — суффикс,
ø — нулевое окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наманить |
Прич. страд. прош. | наманенный |
Прич. кр. страд. прош. | наманен |
Прич. действ. прош. | наманивший |
Дееприч. прош. | наманянаманивнаманивши |