СловоРул
Морфологический разбор
фыркуну
имя существительное
Произношение
фыркуну́
Начальная форма
фыркун
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «фыркуну»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
фыркун
фыркуны
Рд.
фыркуна
фыркунов
Дт.
фыркуну
фыркунам
Вн.
фыркуна
фыркунов
Тв.
фыркуном
фыркунами
Пр.
фыркуне
фыркунах
Морфемный разбор (по составу) существительного «фыркуну»
фыркун
у
фырк
— корень
,
ун
— суффикс
,
у
— окончание
.