Произношение | натури́стом |
Начальная форма | натурист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | натурист | натуристы |
Рд. | натуриста | натуристов |
Дт. | натуристу | натуристам |
Вн. | натуриста | натуристов |
Тв. | натуристом | натуристами |
Пр. | натуристе | натуристах |
натур — корень,
ист — суффикс,
ом — окончание.