Произношение | покапри́зничать |
Начальная форма | покапризничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | покапризничаю | покапризничал | |
жен. р. | покапризничала | |||
Ты | муж. р. | покапризничаешь | покапризничал | покапризничай |
жен. р. | покапризничала | |||
Он | покапризничает | покапризничал | ||
Она | покапризничала | |||
Оно | покапризничало | |||
Мы | покапризничаем | покапризничали | ||
Вы | покапризничаете | покапризничали | покапризничайте | |
Они | покапризничают | покапризничали |
по — приставка,
каприз — корень,
нича — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | покапризничать |
Прич. действ. прош. | покапризничавший |
Дееприч. прош. | покапризничавпокапризничавши |