СловоРул
Морфологический разбор
турманам
имя существительное
Произношение
ту́рмана́м
Начальная форма
турман
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «турманам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
турман
турманы
Рд.
турмана
турманов
Дт.
турману
турманам
Вн.
турмана
турманов
Тв.
турманом
турманами
Пр.
турмане
турманах
Морфемный разбор (по составу) существительного «турманам»
турман
ам
турман
— корень
,
ам
— окончание
.