Произношение | опредме́тивши |
Начальная форма | опредметить |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
о — приставка,
предмет — корень,
и — суффикс,
вши — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | опредметить |
Прич. страд. прош. | опредмеченный |
Прич. кр. страд. прош. | опредмечен |
Прич. действ. прош. | опредметивший |
Дееприч. прош. | опредметивопредметившиопредметя |