Произношение | разро́зни |
Начальная форма | разрознить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | повелительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разрозню | разрознил | |
жен. р. | разрознила | |||
Ты | муж. р. | разрознишь | разрознил | разрозни |
жен. р. | разрознила | |||
Он | разрознит | разрознил | ||
Она | разрознила | |||
Оно | разрознило | |||
Мы | разрозним | разрознили | ||
Вы | разрозните | разрознили | разрозните | |
Они | разрознят | разрознили |
раз — приставка,
розн — корень,
и — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разрознить |
Прич. страд. прош. | разрозненный |
Прич. кр. страд. прош. | разрознен |
Прич. действ. прош. | разрознивший |
Дееприч. прош. | разрозняразрознивразрознивши |