Произношение | кувырну́ть |
Начальная форма | кувырнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
кувыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | кувырнуть |
Прич. страд. прош. | кувырнутый |
Прич. кр. страд. прош. | кувырнут |
Прич. действ. прош. | кувырнувший |
Дееприч. прош. | кувырнувкувырнувши |