СловоРул
Морфологический разбор
ангару
имя существительное
Произношение
анга́ру
Начальная форма
ангар
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «ангару»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
ангар
ангары
Рд.
ангара
ангаров
Дт.
ангару
ангарам
Вн.
ангар
ангары
Тв.
ангаром
ангарами
Пр.
ангаре
ангарах
Морфемный разбор (по составу) существительного «ангару»
ангар
у
ангар
— корень
,
у
— окончание
.