СловоРул
Морфологический разбор
карману
имя существительное
Произношение
карма́ну
Начальная форма
карман
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «карману»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
карман
карманы
Рд.
кармана
карманов
Дт.
карману
карманам
Вн.
карман
карманы
Тв.
карманом
карманами
Пр.
кармане
карманах
Морфемный разбор (по составу) существительного «карману»
карман
у
карман
— корень
,
у
— окончание
.