Произношение | авантюри́нах |
Начальная форма | авантюрин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | множественное |
Падеж | предложный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | авантюрин | авантюрины |
Рд. | авантюрина | авантюринов |
Дт. | авантюрину | авантюринам |
Вн. | авантюрин | авантюрины |
Тв. | авантюрином | авантюринами |
Пр. | авантюрине | авантюринах |
авантюр — корень,
ин — суффикс,
ах — окончание.