Произношение | кукаре́кну |
Начальная форма | кукарекнуть |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | кукарекну | кукарекнул | |
жен. р. | кукарекнула | |||
Ты | муж. р. | кукарекнешь | кукарекнул | кукарекни |
жен. р. | кукарекнула | |||
Он | кукарекнет | кукарекнул | ||
Она | кукарекнула | |||
Оно | кукарекнуло | |||
Мы | кукарекнем | кукарекнули | ||
Вы | кукарекнете | кукарекнули | кукарекните | |
Они | кукарекнут | кукарекнули |
кукарек — корень,
н — суффикс,
у — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | кукарекнуть |
Прич. действ. прош. | кукарекнувший |
Дееприч. прош. | кукарекнувкукарекнувши |