Произношение | эфэсбэ́шникам |
Начальная форма | эфэсбэшник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | множественное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | эфэсбэшник | эфэсбэшники |
Рд. | эфэсбэшника | эфэсбэшников |
Дт. | эфэсбэшнику | эфэсбэшникам |
Вн. | эфэсбэшника | эфэсбэшников |
Тв. | эфэсбэшником | эфэсбэшниками |
Пр. | эфэсбэшнике | эфэсбэшниках |
эфэсбэш — корень,
ник — суффикс,
ам — окончание.