СловоРул
Морфологический разбор
амаранту
имя существительное
Произношение
амара́нту
Начальная форма
амарант
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «амаранту»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
амарант
амаранты
Рд.
амаранта
амарантов
Дт.
амаранту
амарантам
Вн.
амарант
амаранты
Тв.
амарантом
амарантами
Пр.
амаранте
амарантах
Морфемный разбор (по составу) существительного «амаранту»
амарант
у
амарант
— корень
,
у
— окончание
.