Произношение | разнузда́ть |
Начальная форма | разнуздать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разнуздаю | разнуздал | |
жен. р. | разнуздала | |||
Ты | муж. р. | разнуздаешь | разнуздал | разнуздай |
жен. р. | разнуздала | |||
Он | разнуздает | разнуздал | ||
Она | разнуздала | |||
Оно | разнуздало | |||
Мы | разнуздаем | разнуздали | разнуздаемте | |
Вы | разнуздаете | разнуздали | разнуздайте | |
Они | разнуздают | разнуздали |
раз — приставка,
н — корень,
узд — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разнуздать |
Прич. страд. прош. | разнузданный |
Прич. кр. страд. прош. | разнуздан |
Прич. действ. прош. | разнуздавший |
Дееприч. прош. | разнуздавразнуздавши |