Произношение | кувыркнё́те |
Начальная форма | кувыркнуть |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 2-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | кувыркну | кувыркнул | |
жен. р. | кувыркнула | |||
Ты | муж. р. | кувыркнешь | кувыркнул | кувыркни |
жен. р. | кувыркнула | |||
Он | кувыркнет | кувыркнул | ||
Она | кувыркнула | |||
Оно | кувыркнуло | |||
Мы | кувыркнем | кувыркнули | ||
Вы | кувыркнете | кувыркнули | кувыркните | |
Они | кувыркнут | кувыркнули |
кувырк — корень,
н — суффикс,
ете — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | кувыркнуть |
Прич. страд. прош. | кувыркнутый |
Прич. кр. страд. прош. | кувыркнут |
Прич. действ. прош. | кувыркнувший |
Дееприч. прош. | кувыркнувкувыркнувши |