Произношение | отмарширова́ть |
Начальная форма | отмаршировать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | отмарширую | отмаршировал | |
жен. р. | отмаршировала | |||
Ты | муж. р. | отмаршируешь | отмаршировал | отмаршируй |
жен. р. | отмаршировала | |||
Он | отмарширует | отмаршировал | ||
Она | отмаршировала | |||
Оно | отмаршировало | |||
Мы | отмаршируем | отмаршировали | ||
Вы | отмаршируете | отмаршировали | отмаршируйте | |
Они | отмаршируют | отмаршировали |
от — приставка,
марш — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | отмаршировать |
Прич. действ. прош. | отмаршировавший |
Дееприч. прош. | отмаршировавотмаршировавши |