Произношение | результа́нту |
Начальная форма | результант |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | результант | результанты |
Рд. | результанта | результантов |
Дт. | результанту | результантам |
Вн. | результант | результанты |
Тв. | результантом | результантами |
Пр. | результанте | результантах |
результа — корень,
нт — суффикс,
у — окончание.