Произношение | перепу́тать |
Начальная форма | перепутать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перепутаю | перепутал | |
жен. р. | перепутала | |||
Ты | муж. р. | перепутаешь | перепутал | перепутай |
жен. р. | перепутала | |||
Он | перепутает | перепутал | ||
Она | перепутала | |||
Оно | перепутало | |||
Мы | перепутаем | перепутали | ||
Вы | перепутаете | перепутали | перепутайте | |
Они | перепутают | перепутали |
пере — приставка,
пут — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перепутать |
Прич. страд. прош. | перепутанный |
Прич. кр. страд. прош. | перепутан |
Прич. действ. прош. | перепутавший |
Дееприч. прош. | перепутавперепутавши |