Произношение | обасурма́нивала |
Начальная форма | обасурманивать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Род | женский |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обасурманиваю | обасурманивал | |
жен. р. | обасурманивала | |||
Ты | муж. р. | обасурманиваешь | обасурманивал | обасурманивай |
жен. р. | обасурманивала | |||
Он | обасурманивает | обасурманивал | ||
Она | обасурманивала | |||
Оно | обасурманивало | |||
Мы | обасурманиваем | обасурманивали | ||
Вы | обасурманиваете | обасурманивали | обасурманивайте | |
Они | обасурманивают | обасурманивали |
о — приставка,
басурман — корень,
ива — суффикс,
л — суффикс,
а — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обасурманивать |
Прич. страд. наст. | обасурманиваемый |
Прич. кр. страд. наст. | обасурманиваем |
Прич. действ. прош. | обасурманивавший |
Прич. действ. наст. | обасурманивающий |
Дееприч. наст. | обасурманивая |