Произношение | транжи́рить |
Начальная форма | транжирить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | транжирю | транжирил | |
жен. р. | транжирила | |||
Ты | муж. р. | транжиришь | транжирил | транжирь |
жен. р. | транжирила | |||
Он | транжирит | транжирил | ||
Она | транжирила | |||
Оно | транжирило | |||
Мы | транжирим | транжирили | ||
Вы | транжирите | транжирили | транжирьте | |
Они | транжирят | транжирили |
транжир — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | транжирить |
Прич. страд. прош. | транжиренный |
Прич. кр. страд. прош. | транжирен |
Прич. страд. наст. | транжиримый |
Прич. кр. страд. наст. | транжирим |
Прич. действ. прош. | транжиривший |
Прич. действ. наст. | транжирящий |
Дееприч. наст. | транжиря |