Произношение | откаламбу́риться |
Начальная форма | откаламбуриться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | откаламбурюсь | откаламбурился | |
жен. р. | откаламбурилась | |||
Ты | муж. р. | откаламбуришься | откаламбурился | откаламбурься |
жен. р. | откаламбурилась | |||
Он | откаламбурится | откаламбурился | ||
Она | откаламбурилась | |||
Оно | откаламбурилось | |||
Мы | откаламбуримся | откаламбурились | ||
Вы | откаламбуритесь | откаламбурились | откаламбурьтесь | |
Они | откаламбурятся | откаламбурились |
от — приставка,
каламбур — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | откаламбуриться |
Прич. действ. прош. | откаламбурившийся |
Дееприч. прош. | откаламбурившисьоткаламбурясь |