Произношение | перецепи́ло |
Начальная форма | перецепить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перецеплю | перецепил | |
жен. р. | перецепила | |||
Ты | муж. р. | перецепишь | перецепил | перецепи |
жен. р. | перецепила | |||
Он | перецепит | перецепил | ||
Она | перецепила | |||
Оно | перецепило | |||
Мы | перецепим | перецепили | ||
Вы | перецепите | перецепили | перецепите | |
Они | перецепят | перецепили |
пере — приставка,
цеп — корень,
и — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перецепить |
Прич. страд. прош. | перецепленный |
Прич. кр. страд. прош. | перецеплен |
Прич. действ. прош. | перецепивший |
Дееприч. прош. | перецепяперецепивперецепивши |