Произношение | шустрану́ло |
Начальная форма | шустрануть |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | шустрану | шустранул | |
жен. р. | шустранула | |||
Ты | муж. р. | шустранешь | шустранул | шустрани |
жен. р. | шустранула | |||
Он | шустранет | шустранул | ||
Она | шустранула | |||
Оно | шустрануло | |||
Мы | шустранем | шустранули | ||
Вы | шустранете | шустранули | шустраните | |
Они | шустранут | шустранули |
шустра — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | шустрануть |
Прич. действ. прош. | шустранувший |
Дееприч. прош. | шустранувшустранувши |