Произношение | зарассужда́ться |
Начальная форма | зарассуждаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | зарассуждаюсь | зарассуждался | |
жен. р. | зарассуждалась | |||
Ты | муж. р. | зарассуждаешься | зарассуждался | зарассуждайся |
жен. р. | зарассуждалась | |||
Он | зарассуждается | зарассуждался | ||
Она | зарассуждалась | |||
Оно | зарассуждалось | |||
Мы | зарассуждаемся | зарассуждались | ||
Вы | зарассуждаетесь | зарассуждались | зарассуждайтесь | |
Они | зарассуждаются | зарассуждались |
за — приставка,
рассужд — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | зарассуждаться |
Прич. действ. прош. | зарассуждавшийся |
Дееприч. прош. | зарассуждавшись |