Произношение | подкорю́чить |
Начальная форма | подкорючить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | подкорючу | подкорючил | |
жен. р. | подкорючила | |||
Ты | муж. р. | подкорючишь | подкорючил | подкорючь |
жен. р. | подкорючила | |||
Он | подкорючит | подкорючил | ||
Она | подкорючила | |||
Оно | подкорючило | |||
Мы | подкорючим | подкорючили | ||
Вы | подкорючите | подкорючили | подкорючьте | |
Они | подкорючат | подкорючили |
под — приставка,
корюч — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | подкорючить |
Прич. страд. прош. | подкорюченный |
Прич. кр. страд. прош. | подкорючен |
Прич. действ. прош. | подкорючивший |
Дееприч. прош. | подкорючаподкорючивподкорючивши |