Произношение | диссони́ровать |
Начальная форма | диссонировать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | диссонирую | диссонировал | |
жен. р. | диссонировала | |||
Ты | муж. р. | диссонируешь | диссонировал | диссонируй |
жен. р. | диссонировала | |||
Он | диссонирует | диссонировал | ||
Она | диссонировала | |||
Оно | диссонировало | |||
Мы | диссонируем | диссонировали | ||
Вы | диссонируете | диссонировали | диссонируйте | |
Они | диссонируют | диссонировали |
дис — приставка,
сон — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | диссонировать |
Прич. действ. прош. | диссонировавший |
Прич. действ. наст. | диссонирующий |
Дееприч. наст. | диссонируя |