Произношение | переназна́чим |
Начальная форма | переназначить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переназначу | переназначил | |
жен. р. | переназначила | |||
Ты | муж. р. | переназначишь | переназначил | переназначь |
жен. р. | переназначила | |||
Он | переназначит | переназначил | ||
Она | переназначила | |||
Оно | переназначило | |||
Мы | переназначим | переназначили | ||
Вы | переназначите | переназначили | переназначьте | |
Они | переназначат | переназначили |
пере — приставка,
назнач — корень,
им — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переназначить |
Прич. страд. прош. | переназначенный |
Прич. кр. страд. прош. | переназначен |
Прич. действ. прош. | переназначивший |
Дееприч. прош. | переназначапереназначивпереназначивши |