Произношение | запаралле́лить |
Начальная форма | запараллелить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | запараллелю | запараллелил | |
жен. р. | запараллелила | |||
Ты | муж. р. | запараллелишь | запараллелил | запараллели |
жен. р. | запараллелила | |||
Он | запараллелит | запараллелил | ||
Она | запараллелила | |||
Оно | запараллелило | |||
Мы | запараллелим | запараллелили | ||
Вы | запараллелите | запараллелили | запараллелите | |
Они | запараллелят | запараллелили |
за — приставка,
параллел — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | запараллелить |
Прич. страд. прош. | запараллеленный |
Прич. кр. страд. прош. | запараллелен |
Прич. действ. прош. | запараллеливший |
Дееприч. прош. | запараллеливзапараллелившизапараллеля |