Произношение | перецелова́ло |
Начальная форма | перецеловать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перецелую | перецеловал | |
жен. р. | перецеловала | |||
Ты | муж. р. | перецелуешь | перецеловал | перецелуй |
жен. р. | перецеловала | |||
Он | перецелует | перецеловал | ||
Она | перецеловала | |||
Оно | перецеловало | |||
Мы | перецелуем | перецеловали | ||
Вы | перецелуете | перецеловали | перецелуйте | |
Они | перецелуют | перецеловали |
пере — приставка,
целов — корень,
а — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перецеловать |
Прич. страд. прош. | перецелованный |
Прич. кр. страд. прош. | перецелован |
Прич. действ. прош. | перецеловавший |
Дееприч. прош. | перецеловавперецеловавши |