Произношение | наплута́ться |
Начальная форма | наплутаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | наплутаюсь | наплутался | |
жен. р. | наплуталась | |||
Ты | муж. р. | наплутаешься | наплутался | наплутайся |
жен. р. | наплуталась | |||
Он | наплутается | наплутался | ||
Она | наплуталась | |||
Оно | наплуталось | |||
Мы | наплутаемся | наплутались | ||
Вы | наплутаетесь | наплутались | наплутайтесь | |
Они | наплутаются | наплутались |
на — приставка,
плут — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наплутаться |
Прич. действ. прош. | наплутавшийся |
Дееприч. прош. | наплутавшись |