Произношение | устрани́ться |
Начальная форма | устраниться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | устранюсь | устранился | |
жен. р. | устранилась | |||
Ты | муж. р. | устранишься | устранился | устранись |
жен. р. | устранилась | |||
Он | устранится | устранился | ||
Она | устранилась | |||
Оно | устранилось | |||
Мы | устранимся | устранились | ||
Вы | устранитесь | устранились | устранитесь | |
Они | устранятся | устранились |
устран — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | устраниться |
Прич. действ. прош. | устранившийся |
Дееприч. прош. | устранясьустранившись |