Произношение | эффе́ктничать |
Начальная форма | эффектничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | эффектничаю | эффектничал | |
жен. р. | эффектничала | |||
Ты | муж. р. | эффектничаешь | эффектничал | эффектничай |
жен. р. | эффектничала | |||
Он | эффектничает | эффектничал | ||
Она | эффектничала | |||
Оно | эффектничало | |||
Мы | эффектничаем | эффектничали | ||
Вы | эффектничаете | эффектничали | эффектничайте | |
Они | эффектничают | эффектничали |
эффект — корень,
нича — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | эффектничать |
Прич. действ. прош. | эффектничавший |
Прич. действ. наст. | эффектничающий |
Дееприч. наст. | эффектничая |