Произношение | эремура́н |
Начальная форма | эремуран |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | эремуран | эремуран |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | эремуран | эремураны |
Рд. | эремурана | эремуранов |
Дт. | эремурану | эремуранам |
Вн. | эремуран | эремураны |
Тв. | эремураном | эремуранами |
Пр. | эремуране | эремуранах |
эремуран — корень,
ø — нулевое окончание.