Произношение | эпистрофе́й |
Начальная форма | эпистрофей |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | эпистрофей | эпистрофей |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | эпистрофей | эпистрофеи |
Рд. | эпистрофея | эпистрофеев |
Дт. | эпистрофею | эпистрофеям |
Вн. | эпистрофей | эпистрофеи |
Тв. | эпистрофеем | эпистрофеями |
Пр. | эпистрофее | эпистрофеях |
эпистроф — корень,
ей — окончание.