Произношение | эпати́ровать |
Начальная форма | эпатировать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | двувидовой |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | эпатирую | эпатирую | эпатировал | |
жен. р. | эпатировала | ||||
Ты | муж. р. | эпатируешь | эпатируешь | эпатировал | эпатируй |
жен. р. | эпатировала | ||||
Он | эпатирует | эпатирует | эпатировал | ||
Она | эпатировала | ||||
Оно | эпатировало | ||||
Мы | эпатируем | эпатируем | эпатировали | ||
Вы | эпатируете | эпатируете | эпатировали | эпатируйте | |
Они | эпатируют | эпатируют | эпатировали |
эпат — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | эпатировать |
Прич. страд. прош. | эпатированный |
Прич. кр. страд. прош. | эпатирован |
Прич. страд. наст. | эпатируемый |
Прич. кр. страд. наст. | эпатируем |
Прич. действ. прош. | эпатировавший |
Прич. действ. наст. | эпатирующий |
Дееприч. прош. | эпатировав |
Дееприч. наст. | эпатируя |