Произношение | шурану́т |
Начальная форма | шурануть |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 3-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
шур — корень,
а — суффикс,
н — суффикс,
ут — окончание.
Произношение | шурану́т |
Начальная форма | шуранутый |
Форма | краткое |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | шуранутый | шуранутая | шуранутое | шуранутые | |
Рд. | шуранутого | шуранутой | шуранутого | шуранутых | |
Дт. | шуранутому | шуранутой | шуранутому | шуранутым | |
Вн. | одуш. | шуранутого | шуранутую | шуранутое | шуранутых |
неод. | шуранутый | шуранутые | |||
Тв. | шуранутым | шуранутойшуранутою | шуранутым | шуранутыми | |
Пр. | шуранутом | шуранутой | шуранутом | шуранутых | |
Не скл. | шуранут | шуранута | шурануто | шурануты |
шур — корень,
а — суффикс,
н — суффикс,
ут — окончание.