Произношение | шку́рничать |
Начальная форма | шкурничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | шкурничаю | шкурничал | |
жен. р. | шкурничала | |||
Ты | муж. р. | шкурничаешь | шкурничал | шкурничай |
жен. р. | шкурничала | |||
Он | шкурничает | шкурничал | ||
Она | шкурничала | |||
Оно | шкурничало | |||
Мы | шкурничаем | шкурничали | ||
Вы | шкурничаете | шкурничали | шкурничайте | |
Они | шкурничают | шкурничали |
шкур — корень,
нич — суффикс,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | шкурничать |
Прич. действ. прош. | шкурничавший |
Прич. действ. наст. | шкурничающий |
Дееприч. наст. | шкурничая |