Произношение | шару́емый |
Начальная форма | шаруемый |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | двувидовой |
Время | настоящее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | шаруемый | шаруемый |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | шаруемый | шаруемая | шаруемое | шаруемые | |
Рд. | шаруемого | шаруемой | шаруемого | шаруемых | |
Дт. | шаруемому | шаруемой | шаруемому | шаруемым | |
Вн. | одуш. | шаруемого | шаруемую | шаруемое | шаруемых |
неод. | шаруемый | шаруемые | |||
Тв. | шаруемым | шаруемойшаруемою | шаруемым | шаруемыми | |
Пр. | шаруемом | шаруемой | шаруемом | шаруемых | |
Не скл. | шаруем | шаруема | шаруемо | шаруемы |
шар — корень,
у — суффикс,
ем — суффикс,
ый — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | шаровать |
Прич. страд. прош. | шарованный |
Прич. кр. страд. прош. | шарован |
Прич. страд. наст. | шаруемый |
Прич. кр. страд. наст. | шаруем |
Прич. действ. прош. | шаровавший |
Прич. действ. наст. | шарующий |
Дееприч. прош. | шаровав |
Дееприч. наст. | шаруя |